ویژگی‌های حرارتی فضا‌های باز و نیمه باز در شرایط اقلیم شهر تهران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد معماری، دانشکده معماری، دانشگاه علم و صنعت، تهران ایران

2 استاد، گروه معماری، دانشگاه علم و صنعت ایران

3 استادیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران

4 کارشاسی ارشد گروه معماری،دانشکده معماری و شهر سازی، واحد قزوین،دانشگاه آزاد اسلامی،قزوین،ایران

10.30470/jaer.2019.88226.1029

چکیده

دوران معاصر ما به طور کامل تحت تاثیر مسائل مربوط به عوامل محیطی است. در سالهای اخیر توجه به طراحی معماری جهت دستیابی به معماری پایدار و سازگار با محیط زیست از دغدغه های معماری، معماران و پژوهشگران این حوزه می‌باشد. معماری ایران در گذشته خود به طور کامل نسبت به محیط زیست خود مسئول بوده و آسایش حرارتی ساکنین خود را بدون لطمه زدن به طبیعت ومحیط زیست خود تامین می‌کرده است. لذا توجه اکولوژیکی به معماری و شهرسازی امروز و کمبود پژوهشی مباحث اکولوژیکی در معماری ضرورت پژوهشی نوشته حاضر را تبیین می‌کند. در همین راستا در این پژوهش با استفاده از نرم‌افزار انویمت3.1 به شبیه‌سازی ساختار مختلف فضای باز در اقلیم تهران پرداخته است. در این پژوهش فضاهای نیمه بسته، فضاهای نیمه باز، فضاهای باز محصور، فضاهای کاملا باز در قالب طراحی محیط یک مجتمع مسکونی و رفتارهای حرارتی این فضا‌ها بررسی می شود. نتایج این پژوهش بیان می‌کند. کمترین میزان دمای هوا مربوط به فضای نیمه باز است. رفتار حرارتی فضای نیمه بسته بسیار شبیه فضای نیمه باز است ولی به علت جریان هوای راکدتر دمای هوای بیشتری نسبت به فضای نیمه باز تجربه می‌کند. فضای نیمه بسته به علت مجاورت کمتر با محیط اطراف خود عموماً از میزان رطوبت کمتری برخوردار هستند. رطوبت نسبی در فضا‌های باز و نیمه باز بیشتر از دمای هوا متاثر از رطوبت مطلق آن فضاست. سرعت باد در محیط‌های باز محصور از میزان کمتری نسبت به سایر نقاط بر خوردار است و بطور عکس سرعت باد در فضاهای کاملا باز میزان بالاتری را بر خوردار است. همگی میانگین دمای تابشی در فضا‌های نیمه بسته به کمترین مقدار خود می‌رسد. 

کلیدواژه‌ها